Η τροποποίηση του άρθρου 21 του νόμου για τη θήρα (157/1992) στην Ιταλία μετέφερε στο εθνικό δίκαιο την ευρωπαϊκή νομοθεσία ότι τα μικρά θηράματα δεν αγοράζονται ούτε διατίθενται στο εμπόριο, ακόμη και αν προέρχονται από την Κίνα, την Ταϊλάνδη ή τη Βόρεια Αφρική,αποκλείοντας έτσι τη δυνατότητα εστιατορίων, αγορών, εμποροπανηγύρεων, φεστιβάλ από το 2014 να προσφέρουν πολυάριθμα παραδοσιακά πιάτα.
Για τον λόγο αυτό Σύμβουλοι κομμάτων κινούνται ξανά για να ζητήσουν την αλλαγή της υπάρχουσας νομοθεσίας.
Όπως ανακοινώθηκε, την Πέμπτη 7 Απριλίου το κείμενο του προτεινόμενου νόμου «Διατάξεις για την ενίσχυση του τυπικού πιάτου» σούβλα της Μπρέσια, πολέντα και πτηνά και άλλα παραδοσιακά πιάτα της Λομβαρδίας με βάση το κυνήγι, παρουσιάστηκε στην IV Επιτροπή για παραγωγικές δραστηριότητες στην Περιφέρεια της Λομβαρδίας.
Το σχέδιο νόμου βλέπει τον Περιφερειακό Σύμβουλο της Λέγκας Floriano Massardi ως πρώτο υπογράφοντα. «Αυτό το βήμα θα ξεκινήσει τη διαδικασία του νομοσχεδίου το οποίο στη συνέχεια θα συζητηθεί στην αίθουσα του συμβουλίου», εξηγεί ο Alex Galizzi, περιφερειακός σύμβουλος του Carroccio και επίσης υπογράφων του νομοσχεδίου. «Πιστεύω ότι αυτό το κείμενο του νόμου που κοινοποιήθηκε στον Massardi είναι θεμελιώδες για να επιτρέψει το μαγείρεμα σε εστιατόρια και φεστιβάλ, να ενισχύσει και να διατηρήσει τη διάδοση των πιάτων με κυνήγι ως γαστρονομική κληρονομιά της Λομβαρδίας. Από το 2014, ωστόσο, οι ισχύοντες κανόνες απαγορεύουν το εμπόριο φτερωτού θηράματος και για εμπορικούς σκοπούς, αποκλείοντας έτσι τη δυνατότητα εστιατορίων, αγορών, εμποροπανηγύρεων, φεστιβάλ να προσφέρουν πολυάριθμα παραδοσιακά πιάτα. Στην περιοχή του Μπέργκαμο, για παράδειγμα, η πολέντα ταιριάζει πολύ με πιάτα με κυνήγι», συνεχίζει ο Galizzi. «Ένα τυπικό πιάτο είναι η πολέντα με μικρά πουλιά, που τώρα αντικαταστάθηκε από το oselì scapacc όπου, αντί για μικρά πουλιά, χρησιμοποιούνται ψητά ρολά κρέατος, γεμιστά με μια φέτα λαρδί και φασκόμηλο. Αλλά το ιστορικό πιάτο είναι προφανώς αυτό με το θήραμα».
«Η έλλειψη γνώσης της ιστορίας, του πολιτισμού και της παράδοσης σε συνδυασμό με έναν ψεύτικο περιβαλλοντισμό» – καταλήγει ο Galizzi – είναι ανεξήγητη αλλά κυρίως επιβλαβής για τα εδάφη, αλλά η Λομβαρδία πρέπει να αντιδράσει δυναμικά».
Η σύμβουλος του FdI Barbara Mazzali σχολιάζει επίσης θετικά: «Παράδοση, πολιτισμός, τουρισμός τροφίμων και κρασιού: η σούβλα της Μπρέσια έχει ανεκτίμητη αξία για την επικράτειά μας και για το λόγο αυτό υποστήριξα αμέσως την «Ενίσχυση της Λομβαρδικής κουλτούρας και παράδοσης της σούβλας της Μπρέσια και άλλα παρασκευάσματα με βάση το θήραμα», η οποία εκτέθηκε στην Επιτροπή. Ακόμη και η τροπολογία maxi που κατατέθηκε χθες ανταποκρίνεται απόλυτα στις ανάγκες του νομοσχεδίου και το υπέγραψα με πεποίθηση. Ας μιλήσουμε για την ενίσχυση των συστατικών: όχι μόνο κυνήγι, αλλά και αλπικό βούτυρο και συνοδευτικά αγροτικά προϊόντα. Οι διατροφικές αξίες και η ποιότητα είναι πολύ υψηλές και οι γεύσεις αμίμητες».
Το Polenta e osei είναι ένα από τα τυπικά πιάτα της επαρχίας του Μπέργκαμο.
Υπάρχει σε δύο πολύ διαφορετικές εκδοχές, η μία γλυκιά και η άλλη αλμυρή.Υπάρχουν και άλλα παραδοσιακά πιάτα της Λομβαρδίας με βάση το κυνήγι. Η αλμυρή εκδοχή απαιτεί τα πουλιά (όπως κορυδαλλοί, τσίχλες, ορτύκια κ.α) να μαγειρεύονται στη σούβλα πάνω από το τζάκι ή σε ένα τηγάνι (συνήθως μακρόστενο) με λαρδί και φασκόμηλο κομμένο σε λεπτές φέτες και στη συνέχεια σερβίρονται με τη σάλτσα τους συνοδευόμενη από πολέντα φτιαγμένη με τον παραδοσιακό τρόπο από αλεύρι καλαμποκιού. Η αλμυρή εκδοχή είναι γνωστή στην επαρχία της Μπρέσια και στο Βένετο.
Η γλυκιά εκδοχή είναι μια σπεσιαλιτέ του Μπέργκαμο, η οποία αποτελείται από γλυκιά πολέντα καλυμμένη με κίτρινη αμυγδαλόπαστα διακοσμημένη με πουλάκια σοκολάτας ή αμυγδαλωτό.
ΠΗΓΗ bighunter.it
Για το ΦΥΣΗ ΤV-www.fisi.tv Βαγγέλης Αθ.Παπαδοκοτσώλης
