Οι νυχτερίδες μπορούν να χρησιμοποιούν ηχοεντοπισμό για να προβλέπουν προς τα πού κατευθύνεται και πού θα βρίσκεται το θήραμά τους, όπως διαπίστωσαν ερευνητές του Johns Hopkins University, βελτιώνοντας το επίπεδο κατανόησης ως προς το πώς ο ήχος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς «όρασης».
Συγκεκριμένα, οι νυχτερίδες μπορούν να υπολογίζουν προς τα πού πηγαίνει το θήραμά τους δημιουργώντας επί τόπου προγνωστικά μοντέλα της κίνησης του στόχου μέσω ήχων. Τα μοντέλα αυτά είναι τόσο αξιόπιστα και ακριβή, που οι νυχτερίδες μπορούν να συνεχίζουν να ακολουθούν το θήραμα ακόμα και όταν εξαφανίζεται πίσω από εμπόδια που μπλοκάρουν την ηχώ, όπως δέντρα.
Αν και η πρόβλεψη της πορείας αντικειμένων μέσω όρασης έχει μελετηθεί εκτενώς, τα εν λόγω ευρήματα, που δημοσιεύονται στο PNAS, είναι τα πρώτα που κάνουν το ίδιο με την ακοή.
«Όπως ένας παίκτης τένις πρέπει να βρει πότε και πού θα χτυπήσει τη μπάλα, μια νυχτερίδα πρέπει να περιμένει πότε και πολύ θα έχει επαφή με το έντομο που κυνηγά» είπε η Σύνθια Μος, νευροεπιστήμονας και καθηγήτρια στο Krieger School of Arts and Sciences. «Το έντομο πετά. Η νυχτερίδα πετά επίσης. Σε αυτό το ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον, εάν η νυχτερίδα βασιζόταν μόνο στις πληροφορίες που αποκτά από την πιο πρόσφατη ηχώ, θα έχανε το έντομο».
Η νυχτερίδα χρησιμοποιεί την καθυστέρηση χρόνου μεταξύ κάθε «κλήσης» ηχοεντοπισμού και της ακόλουθης ηχούς για να αντιληφθεί πόσο μακρά είναι το θήραμα. Κλίνουν το κεφάλι τους για να «πιάσουν» τις αλλαγές στην ένταση, προκειμένου να βρουν πού βρίσκεται το θήραμα σε οριζόντιο επίπεδο. Οι νυχτερίδες πρέπει να συνδυάζουν πληροφορίες ηχούς για την απόσταση και την κατεύθυνση των αντικειμένων για να ιχνηλατήσουν επιτυχώς ένα άτακτα κινούμενο έντομο. Ωστόσο δεδομένου πως οι νυχτερίδες είναι τόσο καλοί κυνηγοί, οι ερευνητές σκέφτηκαν πως πρέπει να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αυτές για να προβλέπουν πού κατευθύνεται το θήραμα. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε ένα πείραμα, που περιελάμβανε δημιουργήθα μαθηματικών μοντέλων- με αποτέλεσμα να προκύψουν διαφορετικές υποθέσεις όσον αφορά στο τι ακριβώς έκαναν οι νυχτερίδες. Εν τέλει, τα ευρήματα οδήγησαν στην απόρριψη της θεωρίας πως οι νυχτερίδες δεν προβλέπουν τη μελλοντική θέση ενός εντόμου- ένα συμπέρασμα που είχε προκύψει σε μεγάλο βαθμό από μελέτη της δεκαετίας του 1980, που είχε γίνει πριν καταστεί διαθέσιμο το βίντεο υψηλών ταχυτήτων.
Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και για ανθρώπινες εφαρμογές- πχ για την πλοήγηση και κίνηση ατόμων με προβλήματα όρασης.
ΠΗΓΗ www.naftemporiki.gr/
