Άρθρο του Χρήστου Μουλά
Αναμφίβολα μια μεγάλη κοινωνική ομάδα της χώρας έχει τεθεί στο στόχαστρο, όχι μόνο του παρακράτους, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Οι 200.000 κυνηγοί έχουν υβριστεί, έχουν κατασυκοφαντηθεί, έχουν εγκαταλειφθεί στο έλεος κάθε τυχάρπαστου, που δηλώνει “οικολόγος”. Ακόμα και τρομοκρατικές επιθέσεις έχουμε υποστεί από διάφορους που δηλώνουν αντισπισιστές, οι οποίοι καίνε και σπάνε αυτοκίνητα κυνηγών, κρεοπωλεία και γενικά εγκληματούν στο όνομα της “βρούβας και του μαρουλιού”. Οι Έλληνες για την πατρίδα ως ένα κίνημα που ευελπιστεί κάποια στιγμή να αναλάβει τα ηνία της χώρας και όχι απλά να μπει στη Βουλή έχει σχέδιο, έχει στόχους, έχει τους καλύτερους σε όλους τους τομείς. Τόσο στην οικονομία όσο και στην Υγεία. Από την άμυνα της χώρας έως το μεγάλο πρόβλημα που ταλανίζει τους 200.000 κυνηγούς της χώρας μας.
Προτιμούμε τους νέους μας στα όρη και στα κακοτράχαλα βουνά μας να εξασκούν την αγαπημένη τους δραστηριότητα και θα τους προτρέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση, παρά ζαλισμένους και αποβλακωμένους νέους πάνω από υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα. Όπως ακριβώς μετατρέπονται λόγω της αστικοποίησης.
Οι Έλληνες για την πατρίδα θα παρουσιάσουν εν καιρώ, αφού συνομιλήσουμε με τους αρμόδιους παράγοντες των κυνηγετικών ομοσπονδιών και εμπλουτίσουμε περισσότερο τις γνώσεις μας στο πλήρες πρόγραμμα ανασύστασης του ελεύθερου κυνηγίου στον Ελλαδικό χώρο, ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Ο εμπλουτισμός θηραμάτων, τα φιλοθηραματικά έργα, τα κυνηγετικά καταφύγια ασφαλείας, η χρησιμότητα των κυνηγών για την αειφορία της υπαίθρου, η φύλαξη των συνόρων, είναι μερικά από αυτά που έχουμε προς άμεση πραγματοποίηση στο πρόγραμμά μας. Η αξιοποίηση των χρημάτων των κυνηγών που καταλήγουν στο Πράσινο Ταμείο και δεν χρησιμοποιούνται ή λυμαίνονται από διάφορες ΜΚΟ είναι το πρώτο μέλημά μας. Οι κυνηγοί χρηματοδοτούν το Πράσινο Ταμείο όχι για να γεμίζει, αλλά για να επενδύεται το κεφάλαιο στη φύση. Τα υπόλοιπα κόμματα ποτέ δεν ήρθαν σε συνεννόηση με τις κυνηγετικές οργανώσεις και τους επιστημονικούς συνεργάτες τους, ώστε να δημιουργηθεί μια σχέση αλληλοϋποστήριξης για το καλό του περιβάλλοντος.
Γιατί, η διαχείριση, ο εμπλουτισμός και η φύλαξη είναι η πραγματική προστασία του περιβάλλοντος. Και αυτό μας ενδιαφέρει!
ΠΗΓΗ www.ellhnes.net/
