Με μεγάλη μου χαρά διάβασα στον ιταλικό τύπο ότι η Ελλάδα απαγορεύει τη σφαγή αλόγων με νόμο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα μεγάλα ιταλικά κρεοπωλεία μόνο με κρέας αλόγου ή γαιδάρου,καθώς κ τα αναρίθμητα πιάτα στα εστιατόρια αλλά κ στο καθημερινό ιταλικό τραπέζι .Πάντα αυτό το είδος κρέατος μου έφερνε στο μυαλό τα άγρια άλογα των ελληνικών βουνών που τόσες φορές είχα δει στα βουνά που πήγαινα για κυνήγι κ όχι μόνο!
Μην ξεχνάτε ότι στην Ιταλία υπάρχει μεγάλη κατανάλωση κρέατος αλόγου, τροφοδοτούμενη από ψεύτικους μύθους και καυχηρές παραδόσεις – σχολιάζει ο Sonny Richichi, πρόεδρος του IHP (ιταλική προστασία αλόγων Onlus) -, ώστε να καταστεί η χώρα μας η πρώτη στην Ευρώπη τόσο για τη σφαγή αλόγων όσο και κατανάλωση κρέατος που εισάγεται επίσης από το εξωτερικό.
Από τις 29 Ιουλίου, απαγορεύεται η σφαγή αλόγων στην Ελλάδα και ως εκ τούτου, όπως για σκύλους και γάτες, η χρήση τους στην παραγωγή κρέατος, δέρματος, φαρμάκων και διαφόρων προϊόντων. Η απαγόρευση περιλαμβάνεται σε τροποποίηση του νόμου του 2012 για την προστασία των σκύλων και των γατών που περιέχεται στο νόμο 4711 που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ελλάδας στις 29 Ιουλίου 2020. Το άρθρο 17 έχει ως εξής: “Απαγορεύεται η αναπαραγωγή και χρήση ζώων για μάχη και συναφείς δραστηριότητες. Απαγορεύεται επίσης η αναπαραγωγή και χρήση σκύλων, γατών και αλόγων για την παραγωγή γούνας, δέρματος, κρέατος ή για την παρασκευή φαρμάκων ή άλλων ουσιών ».
Η πρώτη συνάντηση του ανθρώπου με τα ιπποειδή έγινε πριν από αιώνες και από τότε πορευόμαστε μαζί τους μέσα στον χρόνο και στους τόπους. Υπήρξαν συνοδοιπόροι μας, ενώ κυριολεκτικά στις πλάτες τους πολεμήσαμε, δημιουργήσαμε και αναπτύξαμε την αγροτική και τουριστική μας οικονομία.
Κι όμως, αυτά τα ζώα ακόμα και σήμερα θεωρούνται εργαλεία που, όταν πλέον δεν είναι χρήσιμα, οι ιδιοκτήτες τους οφείλουν να τα ανακυκλώνουν. Εκατοντάδες οι φωτογραφίες εξαθλιωμένων ζώων σε αγγελίες πώλησης, ακόμα και σε σελίδες πώλησης αυτοκινήτων και μοτοσικλετών.
Η νομοθεσία καλύπτει τα απολύτως βασικά και καμιά φορά ούτε και αυτά.
Το σωματείο «Ιππόθεσις» ανάμεσα στις έρευνες που διεξάγει τα τελευταία χρόνια έχει εντοπίσει χώρους αναπαραγωγής και εκμετάλλευσης στους οποίους φορτηγά (συνήθως) με διπλούς αριθμούς κυκλοφορίας φορτώνουν ιπποειδή και εξαφανίζονται. Ακόμα και τα αθλητικά άλογα, που φέρουν σήμανση ή διαβατήριο, δεν καταγράφονται πουθενά όταν μεταπωλούνται, άρα δεν γνωρίζουμε πού και πώς τελειώνουν τη ζωή τους.
Τα αποτελέσματα των ερευνών μάς οδήγησαν στη σκέψη πως αν και το κακό ποτέ δεν το κερδίζεις ολοκληρωτικά, με την εφαρμογή ενός νόμου απαγόρευσης σφαγής ιπποειδών μπορούμε να το περιορίσουμε. Κανείς ποτέ δεν είχε σκεφτεί να προστατέψει αυτά τα ζώα από το χειρότερο τέλος κάθε πλάσματος, να σέρνει, ανήμπορο να αντιδράσει, τα βήματά του μέσα σε ένα κολαστήριο όπως τα σφαγεία, να μυρίζει το αίμα, να ακούει τις κραυγές του πόνου, να τρέμει από τον φόβο του και να μην καταλαβαίνει το γιατί. Οι εμπλεκόμενοι πληρώνονται γι’ αυτή τη δουλειά και για τον λόγο αυτόν την προστατεύουν όσο καλύτερα μπορούν. Οι ανεπιθύμητοι κρατιούνται μακριά με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο.
Χιλιάδες χρόνια πριν, ο Ξενοφών δήλωνε ρητά πως εκείνοι που τα χτυπούν τα φοβίζουν. Πόσο φόβο και απελπισία πρέπει να νιώθουν όταν τα χτυπούν στο κεφάλι για να πέσουν κάτω, να τα σφάξουν και να τα γδάρουν!
Πώς είναι δυνατόν το 2020 να υπάρχουν εταιρείες οι οποίες δηλώνουν ως δράση στο καταστατικό τους την επεξεργασία κρέατος και δέρματος ιπποειδών;
Μέσω της προέδρου της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, κ. Ειρήνης Μολφέση, κατετέθη η πρόταση που έγινε αποδεκτή από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Βορίδη.
Αυτή τη στιγμή ιπποειδή ταξιδεύουν σε σφαγεία (κυρίως σφαγεία χωρίς άδεια) του εξωτερικού είτε επειδή οι «ιδιοκτήτες» δηλώνουν πως τα έχουν πουλήσει σε ιδιώτες, δηλαδή αποφεύγουν να δηλώσουν πως προορίζονται για σφαγή (Ιταλία), είτε χρησιμοποιώντας traces άλλων ζώων (Βουλγαρία). Επίσης, χρησιμοποιούνται διαβατήρια αθλητικών αλόγων που έχουν αποσυρθεί ή έχουν πεθάνει, αφού αυτά τα στοιχεία δεν καταγράφονται πουθενά, ώστε να γίνει ο έλεγχος. Τα έγγραφα μετακίνησης για τα σημεία εισόδου και εξόδου συνήθως υπογράφονται από συγκεκριμένους αρμόδιους. Φυσικά πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο σφαγής στην ενδοχώρα, την οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει νόμος να την απαγορεύσει.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εγκεκριμένα σφαγεία για τη σφαγή αλόγων. Ωστόσο, λόγω της αυξημένης χρήσης σε ιπποδρομίες και ιππικά αθλήματα, υπήρξε ανησυχητική αύξηση των παράνομων σφαγών τα τελευταία χρόνια. Τώρα η ελληνική χώρα πρέπει να συμμορφώνεται με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς σχετικά με το μητρώο (επί του παρόντος δεν υπάρχει εθνική βάση δεδομένων στη χώρα, ούτε υποχρέωση αναγνώρισης ούτε ιχνηλασιμότητα): στο σημείο αυτό η κανονιστική προστασία των αλόγων θα είναι πλήρης
Για το ΦΥΣΗ TV-www.fisi.tv Βαγγέλης Παπαδοκοτσώλης ©
