Με την παρούσα μας και σε συνέχεια των προηγουμένων ανακοινώσεων αλλά και επιστολών μας (με αποδέκτη μέχρι και τον κ. Πρωθυπουργό), δυνάμει των οποίων αφενός μεν εκφράσαμε τη δυσαρέσκεια μας για την απαγόρευση της θήρας σε όλη την ελληνική επικράτεια κατά τη διάρκεια του απαγορευτικού μετακινήσεων (lockdown) και αφετέρου την έντονη ανησυχία μας για την αναστολή λειτουργίας της ομοσπονδιακής θηροφυλακής και έχοντας πλήρη επίγνωση της δυσχερούς καταστάσεως που βιώνει η χώρα μας, διαμαρτυρόμαστε έντονα και εκφράζουμε τη συνειδητή αντίθεσή μας, τόσο προς την κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται μέχρι σήμερα, όσο και στις μεθοδεύσεις αναγνωρισμένων από το Κράτος φορέων, όπως η Γ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, που αντί να προασπίζονται έμπρακτα τα συμφέροντα όχι μόνο των κυνηγών της Πελοποννήσου, αλλά ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας, επιδίδονται σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων μέσω της δημοσίευσης επιφανειακών ανακοινώσεων που αντί να αποτελούν μοχλό πίεσης για την προάσπιση των συμφερόντων μας, επί της ουσίας έχουν οδηγήσει μία από τις κορυφαίες δραστηριότητες της υπαίθρου, το κυνήγι, σε πλήρη αδράνεια.
Ως εκπρόσωποι του 1ου Κυνηγετικού Συλλόγου Τρίπολης, οφείλουμε να σας μεταφέρουμε τις έντονα αρνητικές αντιδράσεις που έχουν προκαλέσει στα 1.200 και πλέον μέλη μας, οι αποφάσεις που πάρθηκαν, μετά τον καθολικό εγκλεισμό (lockdown), για την απαγόρευση του κυνηγιού και την αναστολή λειτουργίας της ομοσπονδιακής θηροφυλακής. Εξάλλου η θήρα, όπως είναι ευρέως γνωστό, αποτελεί μιαν αυστηρά ρυθμισμένη δραστηριότητα, για την άσκηση της οποίας, ο κάθε κυνηγός καταβάλλει ένα σημαντικό ποσό στην Πολιτεία, γεγονός το οποίο πέρα από τις σχετικές υποχρεώσεις, κατοχυρώνει και σημαντικά δικαιώματα για τον Έλληνα κυνηγό, τα οποία αυτή τη στιγμή καταπατούνται αδίκως.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 251 παρ.1 του Δασικού Κώδικα (Ν.Δ. 86/69), η θήρα επιτρέπεται να ασκείται ως άθλημα καθ’ όλην την Επικράτεια και ως εκ τούτου η άσκηση της θήρας, πέραν του επιτρεπτού εκ του Νόμου να ασκείται ως άθλημα, αποτελεί και ζωτική ανάγκη για περισσότερους από 150.000 κυνηγούς ανά την χώρα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η θήρα συνεπάγεται κατά κανόνα μοναχική δραστηριότητα, σε δυσπρόσιτα σημεία ορέων και εκτός αστικού ιστού, μακριά από οικισμούς και πόλεις, άρα χωρίς επαφή με άλλους ανθρώπους και χωρίς επομένως να αποτελεί κίνδυνο μετάδοσης του COVID-19. Φυσικά δεν πρέπει να παραβλεφθεί και το γεγονός, πως εμείς οι κυνηγοί επιτελούμε υγειονομικό αλλά και κοινωνικό έργο, καθώς δρούμε ως ρυθμιστές της χλωρίδας και πανίδας του τόπου μας, γεγονός το οποίο σκοπίμως παραβλέπει η ελληνική κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που ρητά έχει αναγνωριστεί από κυβερνήσεις άλλων κρατών μελών της ΕΕ
Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι ο κυνηγός δεν ασκεί μόνο ένα άθλημα, αλλά ο ρόλος του με την παρουσία του στην ύπαιθρο, είναι σημαντικός και αναντικατάστατος. Είναι αυτός που πάντα πρώτος επεμβαίνει κατασταλτικά, αψηφώντας τον κίνδυνο ακόμα και της ζωής του προκειμένου να προστατεύσει τη χλωρίδα και την πανίδα, ενώ παράλληλα με την οικονομική του συνδρομή και μέσω των κυνηγετικών οργανώσεων έχει οργανώσει και λειτουργεί την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, που αποτελεί το πιο αξιόπιστο όργανο καταπολέμησης της παραβατικότητας στην ύπαιθρο σε 24ώρη βάση. Σημειωτέον, ότι το φιλοθηραματικό και περιβαλλοντικό έργο που επιτελούμε είναι αναντικατάστατο και έρχεται να καλύψει μακροχρόνιες ελλείψεις του δημοσίου τομέα. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι διανύουμε ήδη μία περίοδο ραγδαίας εξάπλωσης της αφρικανικής πανώλης των χοίρων, με το κυνήγι να αποτελεί τον μοναδικό τρόπο άμεσης καταπολέμησής της, καθώς μειώνει τον υπερπληθυσμό των αγριόχοιρων και αποτρέπει την εξάπλωση της νόσου σε οικόσιτους χοίρους, κάτι το οποίο θα είχε τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο στις μονάδες χοιροτροφίας και ευρύτερα στην ελληνική οικονομία. Τα ως άνω δεδομένα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλοι οι κυνηγοί δαπανούμε τεράστια χρηματικά ποσά, για την ανανέωση άδειας θήρας, για την εκτροφή κυνηγετικών σκύλων, για τα καύσιμα μετακίνησης, για αγορά όπλων και φυσιγγίων και τόσα άλλα, με μόνη τους ανταπόδοση τις μετρημένες επιτρεπόμενες ημέρες κυνηγίου, τις οποίες καλούμαστε να στερηθούμε χωρίς αιτία, ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΣΑΦΕΣ ότι η κυνηγετική δραστηριότητα τόσο ως κοινωνικός και υγειονομικός θεσμός, όσο και ως αθλητική δραστηριότητα, επιβάλλεται να εξαιρεθεί από τον περιορισμό των μετακινήσεων χωρίς το γεγονός αυτό να συνιστά προνομιακή μεταχείρισή μας έναντι των άλλων συμπολιτών μας, ιδίως από τη στιγμή που όλοι οι Έλληνες πολίτες υφιστάμεθα τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης.
Η αδικαιολόγητη, μονομερής και συνταγματικώς ανεπίτρεπτη στάση της Πολιτείας που δεν δέχεται την συνέχιση της κυνηγετικής δραστηριότητας ως αθλήματος, απαξιώνοντάς μας τόσο ως κυνηγούς, όσο και ως θεσμικούς φορείς, καθώς και το γεγονός ότι φορείς όπως η Γ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, των οποίων αιμοδότες είμαστε εμείς οι κυνηγοί, εθελοτυφλούν, αρκούμενες σε «γενικολογίες» και «αοριστολογίες», χωρίς να επαγρυπνούν για το συμφέρον του κυνηγού και την προάσπιση του κυνηγιού ως κοινωνικού γεγονότος και αθλητικής δραστηριότητας, αποτελούν δεδομένα, κατά γενική ομολογία, για τα οποία εμείς οφείλουμε, υπερασπιζόμενοι πρωτίστως το συμφέρον του θεσμού του κυνηγιού και των συμπολιτών μας κυνηγών, να ΔΗΛΩΣΟΥΜΕ, ότι θα εμμείνουμε στο περιεχόμενο των ανακοινώσεων και των διαμαρτυριών στις οποίες σας καταστήσαμε κοινωνούς. Περαιτέρω, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για την θέση σε αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων, χωρίς να ληφθεί υπόψιν ότι είναι επιφορτισμένοι με ιδιαίτερα καθήκοντα και πλήρως εξομοιωμένοι με τους λοιπούς ανακριτικούς υπαλλήλους της Πολιτείας και ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ την κοινοποίηση της επίσημης θέσης τόσο της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων για τους λόγους απόρριψης των αλλεπάλληλων αιτημάτων μας περί άρσης της απαγόρευσης της θήρας, όσο και της Πολιτείας για τους πραγματικούς λόγους αναστολής λειτουργίας της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής.
Αποτελεί καθήκον και χρέος σας, η αναγνώριση και ο σεβασμός της σημασίας του θεσμού της κυνηγετικής δραστηριότητας, καθώς και η έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση των Αρκάδων κυνηγών που αγωνιούν για το μέλλον της θήρας.
Με εκτίμηση το ΔΣ.
του 1ου ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
